Opis rasy polski owczarek nizinny
Polski owczarek nizinny jest ruchliwym psem, który potrzebuje regularnego ruchu i aktywności fizycznej. Ich spryt i żywiołowość sprawiają, że są świetnymi towarzyszami w różnego rodzaju aktywnościach, takich jak jogging, bieganie czy agility. Starajmy się zapewnić im odpowiednią ilość ruchu i stymulacji umysłowej, aby uniknąć nudy i nadmiaru energii. Z uwagi na ich chęć do współpracy, można z nimi również pracować nad różnymi formami szkolenia, które pozwolą wykorzystać ich umiejętności intelektualne.
Historia
Polski owczarek nizinny to rasa o długiej historii, która sięga wieków wstecz. Początkowo wykorzystywany jako pies pasterski, szybko zdobył uznanie ze względu na swoje umiejętności wypasania i stróżowania. Jego charakterystyczne umaszczenie i elastyczna budowa ciała były idealne do pracy w trudnych warunkach. Dziś owczarki nizinne są cenione jako towarzysze rodziny, a także często występują w różnego rodzaju zawodach sportowych i na wystawach psów. Polski owczarek nizinny stanowi ważny wkład naszego kraju w światową kynologię. To właśnie PON mógł być jednym z prekursorów bearded collie. To ciekawe połączenie wywodzi się z dawnych wydarzeń, kiedy w 1514 roku polski kupiec wymienił zboże na owce ze szkockim kontrahentem. Wspierające transport małe, kosmate psy zachwyciły Szkotów swoją pracowitością, co spowodowało zakup trzech z nich. Te psy, krzyżowane z lokalnymi rasami, stały się genetyczną podstawą dla późniejszych bearded collie. Z biegiem czasu, wraz z upadkiem hodowli owiec, liczba tych pomocnych psów zaczęła maleć. W międzywojniu rasą zainteresowała się księżna Zofia Czetwertyńska, prowadząc hodowlę psów nazwanych "owczarkami polskimi". Drugą miłośniczką była hrabina Żółtowska, również zakładając hodowlę. Mimo zaplanowanej rejestracji rasy w latach 1938-39, wojna pokrzyżowała te plany. W okresie konfliktu Zofia Czetwertyńska została aresztowana przez Niemców, a ich psy zarekwirowano. Lata wojny okazały się trudne dla polskich owczarków nizinnych. Przeżyło tylko dwóch przedstawicieli rasy o udokumentowanym pochodzeniu, z czego jeden z nich zmarł wkrótce z powodu choroby. W latach 50. czasopismo "Pies" zaapelowało do czytelników o zgłaszanie psów w stylu rasy, prezentując zdjęcie ostatniego żyjącego PON-a. Na szczęście dla rasy, Maria Dubrowinowa stała się ich wybawcą. Z poświęceniem zbierała psy w typie rasy na wsiach i prowadziła ich rejestr. Do tego wysiłku dołączyła Danuta Hryniewicz z Łeby, posiadająca psa o imieniu Smok. Ten pies stał się protoplastą polskich owczarków nizinnych, a na podstawie jego wyglądu stworzono wzorzec rasy i zarejestrowano go w 1959 roku.
Jak wygląda polski owczarek nizinny?
Polski owczarek nizinny (PON) to średniej wielkości pies o charakterystycznym, gęstym, pofalowanym futrze, które nadaje mu niepowtarzalny wygląd. Falowana, gęsta sierść, która pokrywa całe ciało, jest miękka w dotyku i tworzy liczne fałdy i kędzierzawe pasma.Jego wyjątkowy wygląd i przyjacielska natura sprawiają, że jest chętnie wybieranym towarzyszem rodziny.