Ciało sfinksa petersburskiego powinno być całkowicie nagie (bald) lub pokryte króciutką, 2 milimetrową sierścią (flock, brush). Kocięta urodzone z włosami na ciele mogą z wiekiem je tracić i stawać się kompletnie łyse.

Swoją nazwę rasa zawdzięcza zabiegowi fryzjerskiemu. Trwała ondulacja, czyli po angielsku “perm” przypomina kręconą szatę tego kociaka. Wyjątkowa faktura włosów kota to jednak wynik naturalnej mutacji, a nie zabiegów fryzjerskich.

Budowa ciała kota orientalnego krótkowłosego jest identyczna, jak jego brata, kota syjamskiego. Syjama od orientalnego krótkowłosego różni jedynie umaszczenie.

Odcień głębokiej czekolady u kota pojawia się z wiekiem. Początkowo kocięta są jaśniejsze i mogą nawet być nakrapiane lub pręgowane. Znaczenia zanikają zwykle do 10. miesiąca życia. U dorosłych kotów znaczenia są niedopuszczalne.

Kiedy snowshoe przychodzi na świat jest zupełnie biały. Dopiero z czasem na jego sierści rozwija się kolorowe umaszczenie. Kolor pojawia się na grzbiecie, ogonie, pyszczku - łapki jednak zawsze pozostają białe.

Gdy przychodzą na świat, kocięta amerykańskiego curla mają całkowicie proste uszy. Mniej więcej po upływie tygodnia ich uszy zaczynają się wywijać, a swój ostateczny kształt przyjmują około czwartego miesiąca życia zwierzaka.

Ogon kurylskiego bobtaila to unikatowa część ciała. Każdy kot ma inaczej wykształcony ogon i znalezienie dwóch osobników o takim samym ogonie jest praktycznie niemożliwe.

Umaszczenie ocicata mogłoby sugerować, że to dziki kot, jednak prawda jest taka, że jest z niego typowy, domowy mruczek. Nazwa rasy pochodzi od ocelota, dużego dzikiego kota, z którym ocicat w żaden sposób nie jest spokrewniony.

Z jednej strony burmilla to wrażliwy i spokojny kot, a z drugiej rozbrykany i pełen energii mruczek. Uwielbia się bawić i spędzać czas z człowiekiem, jest też bardzo empatyczny - od razu wyczuje, gdy jego opiekun źle się poczuje.

Wygląd manxa jest naprawdę wyjątkowy - kot nie tylko nie posiada ogona, ale dodatkowo posturą przypomina trochę królika. Ma wypukłe plecy, a tylne łapy są znacznie dłuższe od przednich.

W swojej ojczyźnie korat zyskał status skarbu dziedzictwa narodowego. Wybitne osobistości mogą otrzymać go w dowód uznania i szacunku. W Tajlandii jego wartość porównuje się do cennych klejnotów.

Z krzyżówki kota bengalskiego z orientalnym powstała rasa znana jako Serengeti. To koty o dzikim wyglądzie, przypominającym serwala i żywiołowym charakterze. Jest pełen energii i niesamowicie ciekawski.

Nie wszystkie międzynarodowe organizacje uznają kota himalajskiego za odrębną rasę. W wielu krajach europejskich himalayan uchodzi za odmianę kota perskiego.

W krainie Oz z powieści Lymana Franka Bauma określenie “munchkin” odnosiło się do zamieszkujących magiczną krainę karzełków. Nic więc dziwnego, że kot jamnik o króciutkich łapkach został nazwany w ten sam sposób.

Łagodne, delikatne usposobienie angory znajduje odbicie w jej wyglądzie. To koty o wyjątkowym wdzięku i jedwabiście gładkim futrze. Angora uchodzi za jedną z najstarszych ras kotów na świecie.

Sfinks to rasa kotów pozbawiona sierści. Ich skóra może być pokryta bardzo króciutkim, aksamitnym meszkiem i występować w niemal każdym kolorze i wzorze. To łagodne koty, które uwielbiają ogrzewać się o swojego człowieka lub inne zwierzęta.

Szkocki zwisłouchy to rasa średniej wielkości kotów o charakterystycznych, załamanych uszach.

Turecki van to jedna z nielicznych ras kotów wychowana w pobliżu wody, co poskutkowało świetnymi umiejętnościami pływackimi. To rasa doskonale przystosowana do pływania - sierść złożona wyłącznie z włosów okrywowych szybko schnie, a fałdy skórne pomiędzy

Maine coon to największa udomowiona rasa kotów. To jedna z najstarszych naturalnych ras Ameryki Północnej. Maine coon to koty długowłose rodzime dla stanu Maine, którego rasa jest oficjalną maskotką.

Kot bengalski to udomowiona rasa kotów, które wyglądem przypominają swoich dzikich kuzynów. Cętkowana sierść kota bengalskiego do złudzenia przypomina lamparcie futerko.